De wielen die we onder ons derrière geschoven kregen in de bètaversie van Monster Energy Supercross waren niet helemaal ons ding. De animaties waren houterig, het weggedrag te neutraal. Een goeie maand later heeft Milestone zijn machine beter afgesteld. Ze schaafden de scherpe kantjes weg en trakteren je op iets meer gevoel op de vingers. Een topper dus?

Jammer genoeg niet. De gameplay maakte in die korte tijd een sprong voorwaarts, maar toch landen ze enkele plaatsen achter MXGP 3, Milestones vorige worp in het genre. Ook geen perfecte game, maar daar reageren de motoren net iets levendiger op jouw commando’s. Nog een manco: Monster Energy Supercross liep geregeld vast op onze PS4. De pc-versie deed het vreemd genoeg beter. En dat was na de release, zelfs met een patch achter de rug. Toegegeven: in vergelijking met MXGP 3 ziet alles er enkele procentjes beter uit en de framerate hapert ook heel wat minder. Het Italiaanse softwarehuis leert dus wel degelijk uit zijn fouten.

De carrièremodus is wat ons betreft ongeïnspireerd. Een ziekte van deze tijd: in de menu’s verdrink je in nietszeggende twitterfeeds. Verder haspel je een hele stapel races af. Het is haast een sleur. De RPG-light-ingrediënten die Milestone doorgaans over zijn titels strooit, zijn hier ook afgeslankt. In de plaats daarvan krijg je prestigepunten, waarmee je onder meer sponsors en kontemblemen vrijspeelt. Op zich niets mis mee, maar als dat de enige aanmoediging is om langer te spelen dan jouw nachtrust toelaat, dan is de spoeling wel heel dun.

De enige voltreffer in deze game is de track editor. Omdat die simpel en snel werkt en je de zelfgebouwde parcours makkelijk kan delen, kan je jouw demonen verdrijven op een potentieel oneindig aantal omlopen. Toch denken we dat Monster Energy Supercross snel diep in onze bibliotheek zal verdwijnen. Daarvoor teerde Milestone net iets te veel op routine en dat is er jammer genoeg aan te zien.