Wij gingen naar hartje Parijs om aan de slag te gaan met de nieuwe Ghost Recon. Ondertitel: Breakpoint. Belofte: een meeslepend wraakverhaal, brute survival-actie en intense co-op. Onze missie? De gedeserteerde Colonel D. Walker opsporen en hem een kogel door de kop jagen. Maar da’s nogal lastig met een gebroken been.

Dreigende drones

In Breakpoint worden we op pad gestuurd nadat een militair fregat voor de kust van Auroa getorpedeerd werd en alle communicatie met het eiland stilviel. Als Ghost is het onze taak om de verbinding te herstellen en uit te zoeken waarom het schip gekelderd werd. Niet zo simpel, want een zwerm vijandige drones haalt onze heli’s uit de lucht bij aankomst. We overleven de crash nauwelijks, maar dwingen onszelf om op zoek te gaan naar collega’s. Het sluipen is van meet af aan heerlijk intens: enkele patrouilles doorzoeken de crash sites en executeren genadeloos alle overlevenden.

Bij de tweede heli vinden we enkel dode lichamen, en een pistool. In een 4×4 komt een groepje vijanden aandraven, dus maken we gebruik van een nieuwe optie: in de modder rollen zodat we niet opvallen. Best goed gevonden die natuurlijke camouflage, al voelt het voorlopig nog als een gimmick aan.

We sluipen geruisloos naar de derde heli, waar we een oproep krijgen via de radio. Een van onze makkers is overgebracht naar Erewhon, een verborgen grot en toevluchtsoord voor de lokale bevolking. We zetten onze weg voort en spotten een groep vijanden rond een aantal voertuigen. Ze komen de search party aflossen, dus wachten we af en pikken we hun dirtbike als ze uit de buurt zijn. De proloog hebben we gelukkig al overleefd.

Teamwork

Eenmaal aangekomen in Erewhon, lopen we Mads Schulz tegen het lijf. Hij vertelt ons dat het eiland geterroriseerd wordt door de paramilitaire groep The Wolves. Helaas blijven hun motieven onbekend. Voor de juiste prijs, krijgen we toegang tot alle wapens en gadgets die Schulz kan missen. En daarmee hebben we onze operatiebasis gevonden. Tijd om het eiland van Auroa te verkennen in co-op.

Vooraleer we de wijde wereld intrekken, maken we een keuze uit vier klassen. De Assault Class is de standaard all-around soldaat, gevolgd door de Guerrilla Panther Class, die gebruik maakt van hit-and-run tactieken. Field Medics zorgen voor medische ondersteuning, terwijl Sharpshooters vijand doorzeven vanop afstand. Onze squad huisde twee Medics en twee Assaults. Weinig variatie, al hadden we zelden moeite met vijandelijke bastions. Verrassend, want Breakpoint gaat er prat op dat een degelijke strategie noodzakelijk is om te overleven. Hopelijk is er meer diversiteit nodig naarmate het spel vordert.

Exploratie op eigen tempo

Zoals Assassin’s Creed Odyssey, laat Breakpoint ons de keuze om Auroa te verkennen via Guided of Exploration Mode. Via de Guided Mode krijgen we een markers op onze map, terwijl Exploration Mode ons een beschrijving geeft geeft van onze bestemming. De missie brengt ons bij Joshua, een undercover Ghost. Als we vermelden dat Cole D. Walker achter de coup zit, vraagt Joashua wat we gaan doen. Het antwoord mogen we kiezen via dialoogopties. Uiteraard hebben ze geen impact op het verhaal, maar bepalen ze wel de persoonlijkheid van Nomad. Zoals Horizon: Zero Dawn dat deed voor Aloy.

Om meer te weten te komen over de infrastructuur van het eiland, stuurt Joshua ons naar een werknemer van Skell Tech, het technolobedrijf dat op het eiland de nieuwste snufjes ontwikkelt. Nadeel: de kerel bevindt zich in zwaar bewapende woonwijk, dus slaan we eerst onze Bivouac op. Dat is een tijdelijk kamp, waar je geneesmiddelen kan craften, wapens kan wisselen en zelfs je klasse kan veranderen. Na het treffen van voorbereidingen, gaan we op pad met een gepantserde truck van The Wolves. We passeren een paar patrouilles, al maakt de mini-gun op het voertuig daar snel komaf mee.

Wanneer we aankomen bij de woonwijk, scannen we de omgeving met onze drone. Toegegeven, voor een bende gamejourno’s verloopt de infiltratie behoorlijk vlot. Als een volleerd spec ops team knallen we het gros van de vijanden af met nauwkeurige headshots, al weet ten minste één bad guy alarm te slaan. Versterking op komst! Via een kat-en-muis-spel tussen de gebouwen schakelen we de smeerlappen uit, al worden we ook stevig geraakt. De wond beperkt onze mobiliteit, al stellen wij ons vragen bij de impact ervan op de gameplay. In co-op zorgen collega’s altijd voor voldoende afleiding, zodat je jezelf vrijwel probleemloos kan oplappen. Even verstoppen, verband eromheen en we waren in een mum van tijd weer de oude.

Keuzevrijheid

Tijdens de confrontatie hebben wij de strategie van een spec ops team toegepast, maar natuurlijk zijn de opties om een vijandelijk bolwerk te tackelen eindeloos. Zo hadden we ook met twee spelers de wijk kunnen infiltreren, terwijl een sharpshooter ondersteuning bood vanop afstand en de vierde speler alles aan flarden schiet vanuit een heli. Om die reden vinden we het zonde dat er geen spoor te bekennen was van drones. Wij zijn bijvoorbeeld echt benieuwd of we onze speelstijl drastisch moeten aanpassen om de metalen monsters te lijf te gaan.

Wanneer we geen verhaalmissies ondernemen, kunnen we wereld ook vrij verkennen. Cool is dat we points of interest kunnen taggen via het het objective board. Meer weten over Skell Tech? Dan kunnen we locaties pinnen die ons meer leren over het bedrijf. Willen we dood en verderf zaaien met een specifiek wapen? Dan is het mogelijk om de vindplaats van schiettuig bij benadering weer te geven. Geïnteresseerd in de geschiedenis van Auroa? Dan stuurt het board je naar plaatsen die het verleden van Auroa blootleggen.

Desondanks de uitgebreide wereld en degelijk gameplay, voelden de demomissies aan als het afvinken van een lijstje. Het verhaal zorgt dan wel voor wat meer engagement, maar de missiedoelen die wij voorgeschoteld kregen waren niet echt boeiend. Verzamel intel. Ga naar die locatie en knal wat vijanden overhoop. Praat met die persoon. Vernietig dat doelwit. En hoewel Breakpoint verfijnt met een paar coole ideeën, missen wij de schwung en interactie die de open wereld van Auroa qua beleving echt naar een hoger niveau kan tillen.

Ghost War

Om onze speltest af te sluiten, mochten we nog een rondje of twee knallen in Ghost War, de PvP-modus van Breakpoint. Matchtype van de dag was Elimination, ofwel de standaard Team Deathmatch. Een vette modus die je op het randje van je stoel zet, want de potjes hebben een zekere Rainbow Six Siege feel, terwijl de maps deden denken aan Gears of War.

De ene map is een prefab woonwijk, met als centraal punt een community gebouw met daarnaast een groot plein, ideaal voor open confrontaties. Tweede map is een industriële haven, met tal van buildings onder constructie om je te verbergen. Cool is dat beide teams altijd lijnrecht tegenover elkaar starten, waardoor confrontatie onvermijdelijk is. Bij elke kill verschijnt er Siege-gewijs een mededeling op het scherm die het aantal spelers weergeeft. En om het nog wat intenser te maken, kan je na verloop van tijd ook een spottertoestel activeren, dat vijandige Ghosts weergeeft op de map.

Het resultaat is het voortdurend wikken en wegen van je kansen, want open ruimtes opzoeken is gevaarlijker, maar je kan wel de spotter activeren. Blijf je verstopt? Dan is het nog steeds uitkijken voor flankerende vijanden, vooral als je de laatste overlevende bent. Het maakt van Ghost War een nagelbijtende competitie, die ongetwijfeld heel wat spelers aantrekt.

Ghost Recon Breakpoint lijkt alle elementen te hebben van een badass open-wereld shooter, al zijn wij na een speelsessie in hartje Parijs nog niet 100% overtuigd. Ondanks alle nieuwigheden en verbeteringen, lijkt deze sequel vooral een lichtjes verbeterde Wildlands 2. En daar is natuurlijk niets verkeerd mee.

WIL JE DE GAME ZELF TESTEN? Van 5 t/m 8 september gaat de Ghost Recon Breakpoint beta live en we geven 50 x 4 codes weg! Klik op Jon Bernthals gezicht om jouw code te claimen. De ontvangen code moet je vervolgens verzilveren op de website van Ghost Recon en geeft jou en 3 vrienden toegang tot de beta (platform naar keuze).