2K Sports schiet, 2K Sports scoort. En dat jaar na jaar na jaar met de immer solide NBA 2K-reeks. Al is ook deze ontwikkelaar in hetzelfde bedje ziek als Evil Empire EA met een acute vorm van ‘microtransactietis’. Een jaartje tijd om te genezen moet volstaan, toch?
Carrièreman
Wel, laat ons beginnen met het slechte nieuws: niet helemaal. In de razend populaire MyCAREER-modus, waarbij jouw iets atletischer evenbeeld het moet zien te schoppen tot de NBA Hall of Fame in een soortement basketbal-rpg, dien je misschien íéts minder lang te grinden om Virtual Currency (VC) vrij te spelen waarmee je jouw vaardigheden opkrikt, maar nog steeds veel langer dan nodig. Uiteraard valt die VC ook in te ruilen voor écht euro’s, dus het alom verguisde pay-to-win-model is nog steeds in vol ornaat aanwezig.
Waar we dan weer geen zuurverdiende centen in kunnen pompen: de MyTEAM-mode, waarbij je je eigen team moet samenstellen aan de hand van Booster Packs. Die kaartjes mogen we in onze contreien niet meer aanschaffen, met de groetjes van de Kansspelcommissie. Zo veel maakt het eerlijk gezegd niet uit, want deze mode is wat ons betreft altijd een behoorlijk onbevredigend zootje geweest.
Recht naar de top
Tot daar de schaduwzijde van NBA 2K19, want voor de rest hebben we eigenlijk alleen maar de loftrompet te schallen. Zo is de MyCAREER-mode, die je langs China en de ontwikkelingsleague naar de uiteindelijke Big Boys van de NBA leidt, eindelijk oprecht entertainend, met geinige cutscenes en een paar kolderieke cameo’s (Haley Joel ‘I see dead people’ Osment, iemand?). Ook de presentatie is zoals altijd strakker dan die fleurige cheerleadersoutfits, al hadden we graag ietsjes meer vernieuwing gezien – de gelijkenis met de vorige editie is op dat vlak te frappant. Maar het levendige, vaak anekdotische commentaar, met ditmaal gastoptredens van ex-sterren genre Kobe Bryant, de mid-game interviews en de bruisende sfeer van de NBA-stadions zijn nog steeds ongeëvenaard.
James LeStormram
En hoe zit het met de eigenlijke actie op dat immer blinkende veld? Wel, waar NBA 2K18 volop de kaart trok van de aanval, krijgt hier de defense een streepje voor. Gratuit dribbelmoves spammen en gewoon zonder aanvalsplan richting korf sjezen zal al te vaak resulteren in een turn-over of een geforceerd shot. De nadruk ligt op het strategisch uitkienen van jouw tegenstanders sterktes en zwaktes om zo een gameplan op poten te zetten en ook uit te voeren. Uiteraard kan pakweg LeBron James nog altijd als spreekwoordelijke stormram dienen – dat is hij in het echt dan ook – maar het spelletje kreeg weer maar eens een realistischer insteek, iets wat wij toejuichen. Ook voelt de bal meer aan als ‘echt object’ dat te pas en te onpas uit je handen kan glippen bij een slordige move. Let wel: zoals altijd is NBA 2K19 niet voor doetjes. Om de batterij aan moves onder de knie te krijgen en te perfectioneren, zul je tijd veil moeten hebben.
NBA Jam achterna
Een subtiele, maar interessante nieuwigheid is de Takeover mode, die je eigenlijk nog het best kunt vergelijken met de in vuur en vlam staande basketbal in NBA Jam. Wanneer een NBA-speler een tijdlang goed presteert, wordt dat beloond en zal hij tijdelijk extra uitblinken in zijn vakgebied. Een Stephen Curry in Takeover mode, bijvoorbeeld, zal naar hartenlust drietjes kunnen knallen van ver achter de driepuntlijn. Een defensieve powerhouse genre Rudy Gobert daarentegen zal iedere shotpoging genadeloos afblokken – soms met belerend vingertje incluis.
Al bij al is deze NBA 2K19 alweer een schot in de korf, op weer die getverdemse microtransacties na. “Microtransacties zijn een jammerlijke realiteit”, liet 2K Sports Senior Producer Rob Jones zich onlangs ontvallen. Maar moeten we dat dan zomaar pikken? Nu goed, de positieve tred is alleszins ingezet, hopelijk volgend jaar nog een stap verder.
