Fallout en The Elder Scrolls: het zijn reeksen waarin we je jezelf helemaal kan verliezen. En dat weet uitgever Bethesda ook. Afgelopen E3 verkondigde grote baas Pete Hines nog dat Bethesda-games consequent hoog scoren op Metacritic. Maar dat is duidelijk buiten deze Fallout 76 gerekend. Voor het eerst kan je de post-apocalyptische woestenij samen trotseren met vrienden, maar daar moet je wel erg veel voor opofferen.

Dead Men Tell No Tales

Fallout 76 begint met de feestelijke opening van Vault 76, zo’n 25 jaar nadat kernbommen de V.S. verschroeiden. Aan jou om de glorieuze natie van Ome Sam weer op te bouwen. Een uitermate sombere bedoening, want iedereen in West Virginia is morsdood. Het enige wat je vindt zijn rottende kadavers, gemuteerde fauna en robots die al 25 jaar hout hakken. Geen npc’s waarmee je een praatje kan slaan. En dus ook geen dialoogkeuzes die de vorige Fallout-games zo boeiend maakten.

Fallout 76 is ontworpen als multiplayergame, maar je kan volgens Bethesda ook gewoon op je eentje West-Virginia verkennen. Het verhaal wordt verteld via audiofragmenten en nota’s tijdens je quests. Toegegeven, er zitten een aantal ontroerende kronieken tussen, maar je geeft er uiteindelijk geen ene moer om omdat alle betreffende personen al lang verteerd zijn door wormen. Waardoor je je gaat afvragen voor wie en waarom je hier in godsnaam rondloopt. Het verhaalplaatje klopt gewoon niet. Zo vinden er sporadisch publieke events plaats – tijdelijke quests zoals in Destiny – die worden aangekondigd door personages die je een half uur eerder dood in een kelder aantrof. Op verhaalvlak is dit echt een boeltje en dat zijn we van Bethesda niet gewoon.

Gun Galore

Over inconsequenties gesproken: Fallout 76 heeft grotendeels hetzelfde wapendesign als Fallout 4. Vreemd, want je zou denken dat er na 175 jaar net iets meer progressie was. Nu goed, allicht deed de uitgever dat om enkele assets te recycleren. En hoewel de grafische engine zijn leeftijd toont, ziet de game er allerminst slecht uit. Van kleurrijke wouden tot dorre woestijnen en zelfs een akelig moeras. Fallout 76 biedt meer afwisseling dan zijn voorgangers. Ook op het gebied van lokale fauna. Nieuwe schepsels zijn dreigend en luguber, terwijl enkele oude bekenden nog steeds even dodelijk zijn.

Ondanks die holle, oppervlakkige wereld, is de exploratie van West Virginia best leuk. Al is het maar omdat je nooit weet welke vijanden zich verschuilen in die vervallen gevangenis. En geloof ons: een supermutant met raketwerper kom je liever niet tegen. De gunplay speelt exact hetzelfde als in Fallout 4. Geen Call of Duty dus, maar voor een first-person rpg voldoende om het gespuis professioneel neer te kogelen. Het nieuwe VATS-systeem (dit keer zonder slowmotion) is daarentegen rampzalig. Het fungeert als een soort van auto-aim, maar ook al sta je met je rug naar vijand, lijk je hem nog altijd te raken. En dat zorgt voor behoorlijk surreële gevechten.

Maten, makkers, solo?

Verveel je je op je eentje? Dan haal je er gewoon vrienden bij. Met z’n allen online door een post-apocalyptisch landschap rennen op zoek naar loot is een stuk gezelliger. Al ga je snel merken dat de co-opervaring, behalve wat extra vuurkracht, weinig extra’s biedt. Gewoon omdat de wereld zo weinig diepgang heeft. Sterker nog, als je iets van het verhaal wil meepikken, raden we co-op gewoon af. Een party-chat op de achtergrond terwijl je probeert te luisteren naar audiotapes? Ronduit irritant. Vind je toch een leutige bende? Dan kan je een community bouwen via het crafting C.A.M.P. Zoals in Fallout 4 zien geïmproviseerde forten er cool uit. Helaas is je inventory zo beperkt, dat craften onmogelijk wordt zonder een shitload aan inventory management.

Wanneer je uitlogt, verdwijnt je C.A.M.P helaas ook en dat is nefast voor PvP. Zodra je uitlogt, is er geen spoor meer te bekennen van je creatie. Waardoor er dus ook geen permanente dorpjes zijn. Zonde, want een eeuwige strijd om grond voor je nederzetting had het conflict tussen spelers al een heel eind geholpen. Vooral als ze met kernbommen gaan gooien. Nu engageren spelers zelden in PvP. Als je sterft, verlies je namelijk een groot deel van je gesprokkelde grondstoffen. En aangezien de schade van een aanvallende speler gigantisch verminderd wordt tot beide spelers het vuur openen, zullen de meesten een aanval simpelweg negeren. De kans op sterfte, en bijgevolg verlies van goederen, is dan veel kleiner. En dat neemt het spanningsgevoel helemaal weg. Iets wat Bethesda waarschijnlijk niet voor ogen had.

Ten slotte zijn er nog die vele technische mankementen. Je tocht door het radioactieve Appalachia wordt geplaagd door ontzettend veel framedrops, frequente crashes en bugs die het spelplezier verknallen. Lijken van vijanden die komen vast te zitten in de omgeving? Daar kunnen we nog om lachen. De hit detection die het laat afweten, waardoor vijanden plots veranderen in onsterfelijke kogelsponzen, dat vinden we minder geslaagd. En heel soms steekt een game-breaking bug op waardoor je de hele boel opnieuw moet opstarten. En dat is een zware domper. Op dit moment is Fallout 76 een harde teleurstelling die Bethesda enkel zachter kan maken met updates. Heel veel updates.