Voor wie de gemiddelde third-person shooter te alledaags vindt, is er een Remedy. Simpelweg badguys vol lood pompen is voor de Zweedse studio nooit voldoende geweest. Van de iconische bullet time uit Max Payne tot de allesverschroeiende zaklamp uit Alan Wake: telkenmale worden de schietijzers vergezeld van een bovennatuurlijk extraatje. Quantum Break, hun vorige game, verzoop helaas in z’n eigen ambities, maar toch blijft Remedy voor ons gelden als kwaliteitslabel. Met Control zijn de Vikings opnieuw op zoek naar eerherstel. Of ze daarin geslaagd zijn? Ike-jazeker!

The Oldest House of Leaves

Rood haar, leder, rondborstig,… Het zouden onze recente zoektermen op PornHub kunnen zijn. In dit geval zijn het ook enkele fysieke kenmerken van Jesse Faden, protagoniste van dienst. In een poging haar vermiste broer te lokaliseren komt ze in aanraking met de Federal Bureau of Control, een schaduworganisatie binnen de regering die zich bezighoudt met de vele paranormale gebeurtenissen die in dit alternatief universum plaatsvinden. Na de dood van de directeur, en een invasie van de donkere entiteit The Hiss, wordt zij prompt in die functie gehesen met als doel de boel op te schonen.

Dat doet ze in hoofdkwartier The Oldest House, waarin dit verhaal zich integraal afspeelt. Op deze steeds veranderende, continu verschuivende locatie is niets wat het lijkt. Die insteek lijkt rechtstreeks geplukt uit de mysterieuze thrillerroman House of Leaves van M. Z. Danielewski (absolute aanrader!), waarin een huis aan de binnenkant groter is dan aan de buitenkant. Veel, veel groter. Een perfecte speeltuin om herrie in te schoppen dus.

One gun to rule them all

Het is hier dat Jesse een bijna voortdurende vlaag aan triggerhappy belagers en Hiss-sujets vernietigt, onder meer met haar metafysische gun. O ja, je krijgt in de hele game maar één blaffer. Klinkt als heiligschennis in een third-person shooter? Dat is het allerminst. Haar van ongelimiteerde munitie voorziene geweer is dan ook volledig upgrade- en transformeerbaar, zodat het voelt alsof je in feite een shotgun en assault rifle tegelijk in je broekzak zitten hebt. Gevolg: schietgeweld van het strakste soort, al zijn het vooral Jesse’s superkrachten die met de eer mogen lopen.

Haar telekinetische gaven staan je onder meer toe vloeren open te scheuren en die brokstukken te gebruiken als wapen dan wel schild, of zelfs tijdelijk boven de grond te zweven. De chaos die dat alles teweegbrengt, is van een haast ongeziene schoonheid. Deze magie-met-shooter-combo doet ons denken aan de beste momenten uit BioShock, waarbij werkelijk alles aan flarden geschoten kan worden. Zei iemand next-gen physics? Niets is minder dan indrukwekkend, zo ook in de soms pittige puzzels. Het ontbreken van een coversysteem is even wennen in dit genre – toegegeven: bij de moeilijkere segmenten kan je wel zo’n adempauze gebruiken – al wordt de actie er eigenlijk alleen maar des te agressiever en wervelender op.

MetroidVania

Onze loftrompet schalt ook voor The Oldest House an sich, een immer verrassende spelwereld met vele hallen en verborgen gangen waarin het heerlijk verloren lopen is, in ware MetroidVania-stijl. Terugkeren naar eerder bezochte plekken wordt dan ook beloond met mods allerlei en vaak boeiende sidequests. De plot zelf wordt op lineaire wijze uit de doeken gedaan, en valt op zo’n 12 uurtjes te doorlopen, maar de ruimte die Remedy laat voor de vele zijsporen krikken de herspeelbaarheid en ontdekkingsdrift gevoelig de hoogte in. Die eerder vernoemde Remedy-kwaliteitsstempel is ook duidelijk aanwezig in de met veel liefde gemonteerde cutscenes en dialogen, die het als een hysterische koortsdroom aanvoelende verhaal prima aan elkaar rijgen. De finale mag dan lichtjes uit de bocht vliegen, de totaalervaring blijft stevig overeind.

Hebben we dan werkelijk niets negatiefs te melden? Wel, wat meer afwisseling in vijanden ware leuk geweest, de checkpoints zijn bij momenten allesbehalve vergevingsgezind en vooral de PS4-versie moet op grafisch en technisch vlak zijn meerdere erkennen in de Xbox One- en pc-versies (het is dan ook de eerste keer sinds lang dat Remedy multiplatform gaat). Maar Control trapt het videogameseizoen in stijl af, zoveel is duidelijk. Meer zelfs: dit zou weleens in onze Game of the Year-shortlist kunnen belanden. Hopelijk krijgen de Zweden ooit een The Matrix- of Star Wars-licentie in handen, want the force is strong with this one.