Met veel zullen ze niet zijn, de Invader-lezers wiens aandacht plots getrokken wordt bij het vermelden van het tv-programma Club Dorothée. Maar ze bestaan zeker nog. De legendarische ochtendshow op de Franse tv-zender TF1 was voor heel wat Belgische jongeren de eerste kennismaking met animeklassiekers zoals Dragon Ball Z, Chevaliers Du Zodiaque en Ken Le Survivant. Eén van de minder bekende reeksen heette ‘Olive et Tom’ en was de Frans gedubde versie van de Captain Tusbasa. Die vertelt het typische animeverhaal van een jonge die de beste wil worden, en zich aflevering na aflevering van de ene overwinning naar de andere knokt. Maar dan met ballen.

Net naast
Dat uitgever Bandai Namco na die lang vervlogen tijd plots opnieuw met een Captain Tsubasa game op de proppen komt – en die dan nog uitbrengt in onze regio – vinden we verrassend. De reeks was populair, zeker en vast, maar het leek ons niet meteen iets waar vandaag de dag nog een groot publiek voor bestaat. Voetbal blijft daarentegen wel één van de meest bekeken sporten ter wereld, en het zal ook wel geen toeval zijn dat deze titel enkele weken voor de releases van Pro Evolution Soccer en FIFA verschijnt. We willen voetbalfans nu alvast verwittigen: koop deze game niet als je op zoek bent naar een échte voetbalgame. Want jawel, in zijn kern is Captain Tsubasa wel degelijk een voetbalspel, maar daaraan zit een halve visual novel gekoppeld, die vooral bestaat uit héél veel dialogen en cutscenes.

Dribbelaars

De gameplay, ja zelfs de besturing van Captain Tsubasa lijkt zo uit PES weggelopen. Knoppen voor korte en lange passen, op doel trappen of een doorsteekpas afleveren, zijn van de partij. Zodra je echter de controller in handen krijgt, voel je dat de makers hier geen realisme en simulatie willen aanbieden. Dit is een arcade sportspel, waarbij tackles ongestraft blijven en de nadruk vooral ligt op snelheid en spektakel. Wie toch zou proberen om dit spel aan te vatten als een meer typische football sim, zal al na enkele minuten uit frustratie de controller wegleggen.

Met voetbal valt er uiteraard meer te doen dan pure simulatie. Dat bewezen in het verleden al talloze games zoals SEGA Soccer Slam, Inazuma Eleven of zelfs Rocket League. Maar Captain Tsubasa’s versie van de mooie sport… mja we hebben het moeilijk om er de echte fun in te zien. Daarvoor voelt de besturing nogal stroef aan. Voor een game die het moet hebben van spektakel en snelheid, bereikt de besturing soms precies het omgekeerde. Er is veel chaos op het veld, zeker omdat de actie regelmatig onderbroken wordt door een cutscene van een speciaal schot of een geweldige dribbel. Deze zijn vaak gebaseerd op gebeurtenissen uit de anime, maar wie daar lak aan heeft gaat al snel op zoek naar de skip button (die helaas niet in alle omstandigheden werkt).

Opties zonder gevolgen

Vooral in de Story Mode, waar je kan kiezen om het verhaal van Tsubasa te volgen of om zelf een personage aan te maken voor een alternatieve storyline, valt het sterk op hoe vaak de game onderbroken wordt door dialogen en laadschermen. Die laatste gaan na een tijdje echt vervelen, zeker omdat ze gepaard gaan met dezelfde eentonige soundtrack. Voor fans van de anime of manga zal het ongetwijfeld een blij weerzien zijn met de talloze personages die de reeks bevolken, en we gaan niet ontkennen dat de Story Mode met zijn focus op rivaliteiten en special skills op zich best boeiend is. Alleen voelt de balans tussen kijken en spelen te vaak verkeerd aan. Zelfs wanneer je in de eigenlijke gameplay zit, krijg je nooit echt het gevoel dat je alles onder controle hebt.

Bonus!

Plezier hebben we wel degelijk beleefd met Captain Tsubasa, maar helaas was dat vaak van korte duur. Animefans van het eerste uur of eighties kids die hun een flard van hun jeugd willen herbeleven, moeten niet twijfelen. Maar we willen vooral de gamers waarschuwen die met valse verwachtingen aan deze voetbalgame zouden starten. Captain Tsubasa heeft het hart op de juiste plaats, en voorziet voor de gamers die er wél fan van zijn heel wat extra opties. Online play, een team editor die zelfs een card pack systeem van FIFA Ultimate Team nabootst, en extraatjes zoals het beluisteren van de soundtrack of herbekijken van iconische momenten uit de anime. Wat ons betreft kon de game niet overtuigen, omdat de gameplay te simplistisch en eentonig werd. Mits wat sleutelwerk aan de basisgameplay, zien we ons een eventuele sequel wel opnieuw een kans geven.