fbpx

Prinny 1•2: Exploded and Reloaded is om je tanden op kapot te bijten

Prinny exploded reloaded review

Toen de tactische JRPG-reeks Disgaea zijn debuut maakte in 2003, had niemand, zelfs niet de meest verstokte fans, verwacht dat er twintig jaar later nog steeds nieuwe titels in de franchise zouden opduiken. Op het hoogtepunt van zijn populariteit, besloot de Japanse uitgever NIS zelfs twee spin-offs uit te brengen voor de toen retepopulaire PSP. Geen RPG-games, maar oerbrute actieplatformers met explosief gevogelte in de hoofdrol. Die zijn nu gebundeld en heruitgebracht voor de Switch. Ready, doods?

prinny 1 2 exploded and reloaded switch screenshot04


Bommetje

Voor wie nog nooit van Disgaea gehoord heeft: de ondertussen bijna twintig jaar oude RPG-reeks was en is nog steeds vreemde eend in de bijt. Een geschifte setting (demonen die elkaar bekampen in de onderwereld), maffe plotlijnen en gameplaymechanismen zo diep dat slechts enkelingen de bodem ooit gezien hebben. En toch: NIS is erin geslaagd de cultreeks in die mate consequent opnieuw uit te brengen en te porten naar consoles, handhelds en pc, dat zowat elke gamer de naam ooit al wel eens heeft zien passeren.

Met Exploded and Reloaded brengt NIS nu twee oude PSP-games terug tot leven. Geen JRPG hier, wel meedogenloos platformgeweld. De ‘Prinny’ uit de titel van deze bundel is een ras van demonische pinguïns die door de heersers van de onderwereld gebruikt wordt als kanonnenvlees. Letterlijk, want Prinnies staan bekend voor hun explosiviteit: raak er eentje onzacht aan en hij ontploft meteen in je gezicht. Het mag dan ook geen wonder zijn, dat in de cynische wereld van Disgaea deze Prinnies letterlijk uit kanonnen afgeschoten worden naar potentiële vijanden.

In beide games speel jij als een Prinny die dankzij een magische sjaal de gave heeft gekregen om pas na enkele klappen, in plaats van onmiddellijk, te ontploffen. Je wordt telkens op queeste gestuurd (eerst moet je het ultieme dessert vinden, erna de gestolen onderbroek van je meesteres) wetende dat je best fragiel bent. Gelukkig heb je exact 1000 ‘levens’ de tijd om je missie tot een goed einde te brengen. Of beter: je beschikt over 1000 Prinnies die elkaar aflossen telkens er eentje ontploft. 

prinny 1 2 exploded and reloaded switch screenshot01

Schermwerker

De vorige paragraaf illustreert het misschien al: deze game mag je qua verhaal gerust inventariseren onder de ‘O’ van ‘Onzin’. Maar dat is net een deel van de charme. Ook grote broer Disgaea kent telkens een bijna belachelijk plot vol dubbelzinnige grappen, nodeloos geweld, verwijzingen naar andere games of clichés van het genre. Diezelfde nonsensicale grondslag vind je terug in Prinny, en gelukkig maar want behalve zijn humor staat de reeks nog voor één ander feit bekend: zijn hoge moeilijkheidsgraad.

Toen de games verschenen op Sony’s PSP, was het reeds een titel waar je enkel in fluistertonen over kon spreken. “Heb je Prinny al durven spelen?”. Nu de game in glorieuze upscaling op onze televisie speelbaar is, moeten we vaststellen dat de geruchten over de stevige moeilijkheidsgraad niet eens zo sterk overdreven waren. Gelukkig speelt de game een pak praktischer op het grote scherm dan met een PSP (of Switch) in de handen, waardoor we tenminste het gevoel kregen een kans te maken ooit het einde van beide games te zien.

prinny 1 2 exploded and reloaded switch screenshot05

Ping-win of niet?

Wat Prinny precies zo uitdagend maakt is de combinatie van het best sadistische leveldesign (inclusief de positie van dodelijke valstrikken en vijanden) en de relatief beperkte skill set van ons hoofdpersonage. Prinny moet het vooral hebben van moves uit het platformgenre, waaronder de dubbelsprong en de kontstomp. Waar dit voor Mario en consoorten voldoende is, zijn we toch oprecht blij dat Prinny ook uitgerust is met een paar vlijmscherpe zwaarden en een luchtaanval waarmee je tegenstanders vanop een afstand kan uitschakelen.

Het zal je echter snel opvallen dat Prinny niet de meest flexibele spring-in-het-veld is. In tegenstelling tot andere platformhelden heb je als speler weinig controle over je pinguïn zodra je in de lucht hangt. Door je aanvallen in een continue flow voort te zetten, vul je een combometer die je tijdelijke boosts geeft. Maar dat neemt niet weg dat de levels nog steeds tot op de rand gevuld zitten met irritante baddies die veel meer dan doen gewoon in de weg staan.

Al gauw wordt duidelijk waarom de game je 1000 levens geeft: deze zullen namelijk nodig zijn om de levels steeds opnieuw te proberen, te leren kennen en ze uiteindelijk meester te worden. Elk level heeft bovendien ook een uitdagende baasgevecht en heeft een dag/nacht cyclus waardoor ze moeilijker of net gemakkelijker worden afhankelijk van het tijdstip. Dit alles zorgt ervoor dat je jezelf gerust een voorzichtig – ontploffingsgevaar indachtig – schouderklopje mag geven wanneer je de Prinny-games hebt uitgespeeld. Als je dat ooit lukt. 

prinny 1 2 exploded and reloaded switch

Verknald

Wie op zoek is naar een uitdagende game, een Dark Souls avant-la-lettre in platformvorm, ziet hier wellicht geen graten in. Beide Prinny’s zijn op zich perfect uit te spelen, mits je voldoende oefening en geduld kan opbrengen. Helaas vonden en vinden we de Prinny-games ondanks zijn stevige moeilijkheidsgraad net steeds iets te… banaal op gameplayvlak. Die komt uiteindelijk neer op een basis van springen en slaan zoals we al in talloze andere actieplatformers gezien hebben. En da’s te gewoontjes om er de talloze uren in te pompen die nodig zijn om de games tot op het bot uit te spelen.

Bovendien zijn er vandaag de dag tientallen retro indiegames beschikbaar die hun inspiratie halen uit exact hetzelfde tijdperk games als Prinny. Wie Shovel Knight, Celeste, The Messenger of Hollow Knight reeds achter de kiezen heeft, zal Prinny ongetwijfeld te beperkt en oubollig vinden. Daardoor schippert deze Prinny 1•2: Exploded and Reloaded tussen twee soorten publiek: Disgaea-fans die wellicht geen boodschap hebben aan de brutaal moeilijke actie, en fans van actiegames die vandaag tal van betere alternatieven hebben. Moeilijk, maar dat betekent niet dat deze compilatie geen degelijke score verdient. Enkel dat de game, deels bewust en deels onbewust, een buitenbeentje blijft.

7.3
  • twee cultgames in één
  • mooi opgeknapte versies
  • tjokvol humor
  • meer dan degelijke soundtrack
  • pittige moeilijkheidsgraad niet voor iedereen
  • ietwat beperkte gameplay

BESLUIT

Wie nostalgie heeft naar de PSP-games, of simpelweg fan is van de wereld van Disgaea, mag Prinny 1•2 niet laten schieten. Voor een modern publiek is deze actiegame en bijhorende moeilijkheidsgraad echter wellicht een tikkeltje te old school. Proberen op eigen risico!

Een reactie achterlaten