Jawel, bij genre hebben we ‘racing’ingevuld, maar eigenlijk is Onrush geen racegame. Of toch wel. Het is alleszins een heleboel andere dingen. De spirituele opvolger van de PlayStation-topper MotorStorm bijvoorbeeld. De Britse ontwikkelaars van dienst zijn vooral ex-medewerkers van het ter ziele gegane Evolution Studios, bekend van DriveClub en – je raadt het – MotorStorm. Volgens de makers moet je hun nieuwe kind vooral klasseren als een vechtspel. Street Fighter op wielen, al doet Onrush ons meteen aan een andere knaller denken: Overwatch.

Play to win

Net als in Blizzards shooter verheft Onrush progressie tot een kunst. Na elke race voederen ze je kleine beloningen aan zo’n verfijnd tempo, dat je nog een race wil spelen. En dan nog één… en nog eentje… tot het plots 3 uur ‘s nachts is terwijl je om 7u terug op moet om te pendelen. Je verdient loot crates met daarin cosmetische items. Voor het kleine dozijn personages waar je mee kan spelen, maar ook voor de verschillende wagens en motoren. Er zijn plannen om die loot crates later te verkopen voor echt geld, maar pay-to-win zal je hier niet tegenkomen. Bovendien verdien je heel geregeld wat bij, dus ook voor wie geen extra cent wil uitgeven, blijft de progressie uiterst genietbaar.

Wat Onrush verder met Overwatch gemeen heeft, zijn de speciale vaardigheden. Waar die in Overwatch verschillen per personage, krijgt hier elk type voertuig andere eigenschappen. Bij het ene vul je jouw turbo door halsbrekende stunts uit te halen, bij het andere krijg je een boost als je dichtbij jouw teamgenoten blijft, terwijl je elders die bonus verdient door aan tegenstanders te kleven. Door jouw Rush te activeren – het equivalent van de ultimate in Overwatch – kan je vervolgens dood en vernieling zaaien. Elk voertuig heeft unieke abilities die je zo goed mogelijk moet aanwenden om het laken naar je toe te trekken.

Het leven is raar
Dat laken komt jouw kant uit door rondes te winnen. Rondes win je door het concurrerende team letterlijk in de vernieling te rijden of de secondenteller op nul te brengen door tussen poorten te rijden, enzovoort. Wat je in Onrush zeker niet moet doen, is als eerste de finishlijn bereiken. Daarom kan je dit chaotische schouwspel geen racegame noemen, want snel zijn is niet het objectief. Je turbo aanvullen, hem constant gebruiken en punten verzamelen is wat je moet doen. Alleen zo rij je naar de overwinning.

Onrush is een vermakelijk, maar vreemd beest. Sommigen noemen het innovatief, wij vinden het vooral slim plagiaat. Codemasters plukt de beste ingrediënten uit andere genres en plakt ze in de voor hen vertrouwde raceomgeving. Vreemd genoeg levert die som van de betere delen geen onvervalste topper op. Onrush is eerder een aardig tussendoortje, want de gameplay blijft ondanks alle fijne opties braafjes. Vooral in singleplayer met oerdomme AI kan dit spel ons niet echt beroeren. Met een bende vrienden is dit wel een aanrader en mogelijk zelfs een alternatief voor een partyklassieker zoals Mario Kart.