Ubisoft windt er geen doekjes om: Assassin’s Creed Origins moet de reeks terug op de rails zetten. Daarom geen co-op of multiplayer, enkel de focus op een oerdegelijk singleplayerverhaal dat letterlijk terug gaat naar de roots van de serie. Na onze kennismaking op E3 gingen we aan de slag met een nagelnieuwe demo.

Jij bent Bayek, een van de laatste oud-Egyptische krijgers orde die de taak heeft om het koninkrijk te beschermen. De getaande Bayek weet het nog niet, maar wat zich afspeelt tijdens deze Assassin’s Creed Origins, zal leiden tot het ontstaan van de orde der Assassin’s.

Dat dit oorsprongverhaal zich in 49 voor Christus afspeelt, is ook geen toeval. Enkele bekende historische figuren drukten toen hun stempel op de geschiedenis en vormen de topcast van Origins. Cleopatra schittert als de modebewuste Beyoncé van haar tijd en de Romeinse keizer Caesar schiet zijn bloedmooie minnares te hulp. Samen proberen zij het Egyptische Rijk uit de klauwen van haar broer Ptolemaeus te houden.

Het meest spraakmakende personage vinden we echter in de persoonlijke kennissenkring van Bayek: zijn echtgenote Aya. Samen staan het koppel middenin het conflict. Net als haar man heeft Aya ook killermoves en een visie die soms haaks staat op die van Bayek. Vijf minuten, meer heeft Aya niet nodig om ons te overtuigen dat ze een pak interessanter is dan eender welke Assassin-partner uit het verleden.

Bayek en Aya steunen hun koningin Cleopatra onvoorwaardelijk en pluizen in onze missie uit waarom die heilige stier Apis als een zieke hond in zijn tempel ligt. Met het betere speurwerk komen we te weten dat de volgelingen van The Lizard, de mysterieuze antagonist in Origins, achter het voorval zitten. Tot zover de missie.

De missiestructuur heeft veel weg van The Witcher III en het vechten voelt aan als een gebruiksvriendelijke uitwerking van Dark Souls. Combo’s kunnen aan elkaar geregen worden en met nauwkeurig getimede sprongen ontwijk je vijanden. Button bashen is verleden tijd. Zware en lichte moeten met elkaar gecombineerd worden, verdediging is cruciaal, net als het slim inzetten van de adrenalineboost. Die laatste krijg je door raak te slaan met je wapens en laat je toe om een ultrazware aanval te ontketenen.

Even later dobberen we met onze feloek op de Nijl en zien we de toegangspoort van de eeuwenoude stad Memphis voor ons opduiken. Dit is het moment waarop we kippenvel krijgen. Volgens de makers belichaamt Memphis het beste het Oude Egypte. Een stad wiens inwoners nog geloofden in de eeuwenoude goden en mythes. En wie even verder reist zal nog meer iconische plaatsen en bouwwerken ontdekken. De Piramiden van Gizeh? Check. Die legendarische vuurtoren van Alexandrië? Check. Alsof een geschiedenisboek tot leven werd getoverd.

Valt ook op: in vergelijking met vorige games uit de reeks ren, klim en vecht je hier in een echte, levende wereld. Naast een authentiek stadsleven waarbij inwoners niet enkel wat rondlummelen, maar hun eigen dag- en nachtroutine hebben, is er ook de fauna die deze wereld authentiek maakt. Dit Egypte krioelt van de krokodillen, leeuwen, levensgevaarlijke nijlpaarden (dé schrik van de Egyptenaren) en zelfs felroze flamingo’s die voor een adembenemend landschap zorgen.

Origins maakt niet dezelfde fouten als vorige Assassin’s Creed-titels. Ondanks de gigantische omvang, is de wereld gevarieerd en lijkt ze veeleer op die van The Witcher III of Horizon: Zero Dawn. Drukke steden worden afgewisseld met uitgestrekte woestijn, weelderige oases, dichtbegroeide junglegebieden en zelfs een Mediterraans gebied waar de Romeinse cultuur voor een andere architecturale stijl zorgt.

En dan zijn er nog de vele kleine details die deze Egyptische wereld zo overtuigend echt maken. Schiet je een kruik kapot op een schip? Dan trekt het goedje een spoor in het water. Steek je een vijand of een dier neer in het water, dan kleurt het water onmiddellijk rood door de verwondingen van je slachtoffer. En wie tussen missies even wil uitblazen of wacht tot de nacht valt om zijn sluipmissie te starten, raden we aan het doen en laten van de burgers even te observeren. Elke inwoner heeft zijn eigen routine die een inkijk geeft in het dagelijkse leven in het Oude Egypte.

We hebben een dik uur gespeeld, maar het leken slechts vijf minuten. En dat is een goed teken. Ubisoft heeft heel wat elementen van de voorgaande games overboord gegooid en dat loont de moeite: Bayeks avontuur voelt tegelijk een pak frisser en grootser aan. Dit wordt nog steeds een Assassin’s Creed pur sang, maar dan wel met een écht openwereldgevoel.