fbpx

11-11: Memories Retold

Op 11 november 2018 was het exact 100 jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog eindigde. Aardman Studio (bekend van onder andere Shaun the Sheep en Wallace & Gromit) wilde dat moment herdenken door samen met Franse ontwikkelaar DigixArt deze 11-11: Memories Retold te lanceren. Een best uitzonderlijke titel die niet voor iedereen is weggelegd.

Romantiek in oorlogstijden

Wie zei dat games met een verhaal dood zijn? In deze Memories Retold volg je de twee hoofdpersonages van dienst Harry en Kurt, en die zijn heel verschillend. Harry (met de stem van Elijah Wood uit The Lord of the Rings) is een Canadese fotograaf die in Frankrijk verzeilt om een propagandafilm op te nemen op vraag van een Britse majoor. De Duitse Kurt (gespeeld door Sebastian Koch uit Homeland en Die Hard) gaat in het leger omdat zijn zoon vermist wordt. Onnodig te vermelden natuurlijk dat beide wegen doorheen het verhaal kruisen. Je speelt telkens met één van hen, later kan je ook vrij tussen hen en een derde personage wisselen.


Impressionant

Het verhaal is hard en aangrijpend, maar de echte blikvanger van deze game is de stijl. Die voelt aan alsof je naar een impressionistisch schilderij op oliedoek uit de jaren ’20 zit te kijken. Het zorgt voor een kunstzinnig en gevoelig kantje, waardoor je meteen ook beseft dat je naar een geromantiseerde versie van de oorlog aan het kijken bent. Soms zelfs een beetje op het onnozele af: Harry maakt zich bij een bestorming bijvoorbeeld meer zorgen over het maken van de perfecte foto dan met zijn eigen leven. Gezien de massaslachting die WOI was, kan je sommige delen minstens bij de haren getrokken noemen om ze in het algemene picture-perfect plaatje te laten passen. Gelukkig zijn de hoofdpersonages wel grotendeels geloofwaardig en knap vormgegeven.

Oorlog is geen spel

Op gameplayvlak vertoeft deze game een beetje in de schaduw van het verhaal: veel meer dan wat eenvoudig gepuzzel en verzamelen van items is er eigenlijk niet. Elke missie valt terug te brengen tot ‘ga naar…’, ‘vind…’ of ‘spreek met…’. Op zich niet erg, want de echte hoofdrolspeler hier is het verhaal en dan wil je natuurlijk niet vast zitten in een onoplosbare puzzel. Al konden de makers wel gezorgd hebben voor meer vaart: dat verzamelen van collectibles is nodig om het gehele verhaal te krijgen, maar telkens weer eerst een kamer doorzoeken tot je alles gevonden hebt, is erg nefast voor het tempo.

Keuzes maken

Wel geslaagd: doorheen het verhaal moet je ook een aantal keuzes maken, en die voelen telkens heel belangrijk en emotioneel aan. Afhankelijk van wat jij kiest, krijg je één van de zeven eindes te zien. Allemaal best bevredigend en persoonlijk. Je wordt bijna aangespoord om je eigen ziel in de game te leggen en er een heel persoonlijke ervaring van te maken. Een opmerkelijk stukje software dus, en een heel gedurfde beslissing om een oorlogsgame te baseren op emoties, verhaal en persoonlijke keuzes, eerder dan op wapengekletter en actierollercoasters die je bij dit onderwerp vaak krijgt.

7.1
  • impressionistische stijl
  • sterke hoofdpersonages
  • emotionele rollercoaster
  • collectibles zoeken
  • ontzettend sloom tempo

BESLUIT

Kunstzinnig verhaal met sterke hoofdpersonages en een prachtige stijl die uitnodigt om beleefd te worden. Op gameplayvlak niet veel soeps, maar wel een emotionele trip van jewelste.

Een reactie achterlaten